Zelfredzaamheid in het bestuursrecht kent risico's

Amber Schollaardt en Jaap Baar schreven een opiniestuk voor Binnenlands Bestuur.

Bestuursorganen hebben de mogelijkheid een vergunningsaanvraag niet verder te behandelen als gegevens die voor de behandeling nodig zijn niet of niet tijdig worden aangeleverd. Dat is in beginsel een logische en begrijpelijke bevoegdheid. De overheid moet immers niet verplicht worden een aanvraag eindeloos in de lucht te houden of inhoudelijk op een aanvraag te beslissen als daartoe onvoldoende gegevens zijn aangeleverd. In dit opiniestuk hebben wij echter onze zorgen geuit over de stijgende lijn die wij in onze praktijk waarnemen als het gaat om personen en bedrijven die hulp nodig hebben omdat de vergunningsaanvraag inmiddels buiten behandeling is gesteld.

Meer dan eens blijkt dat het aanvragen van vergunningen helemaal niet gemakkelijk is voor niet-juridisch geschoolde mensen, al helemaal niet als een integriteitstoetsing daar onderdeel van uitmaakt. Het komt dan ook voor dat aanvragen buiten behandeling worden gesteld omdat de aanvrager de vragen niet heeft begrepen, verkeerde stukken heeft aangeleverd of stukken heeft aangeleverd die weer nieuwe vragen oproepen.

In dergelijke gevallen adviseren wij vaak om bezwaar te maken tegen die buiten behandelingstelling, met het verzoek aan het bestuursorgaan om de aanvraag terug in behandeling te nemen als de aanvrager zich laat begeleiden door een rechtsbijstandsverlener voor het te vervolgen traject, terwijl het bezwaartraject wordt ‘geparkeerd’. Het zijn vaak gevallen waarbij artikel 4:5 Awb wellicht formeel kon worden ingezet, maar waarbij de vraag resteert of een overheidsorgaan dat moet willen. 

Het opiniestuk kunt u hier lezen.

Heeft u vragen of bent u zelf geconfronteerd met een buiten behandeling stelling, of wilt u begeleiding bij uw vergunningsaanvraag? Neem dan contact met ons op.